Ik hou van Nederland. Zelf ben ik een geboren Vlaming, maar sinds ik ooit eens een mooie vakantie had in Drenthe ben ik stiekem toch een beetje fan geworden van het land. Vandaag ben ik dat even wat minder.
Tijdens mijn verblijf hier moest ik denken aan een beroemd literair werk. Ik ben niet zeker waar en wanneer precies Dante zijn ‘Goddelijke komedie’ schreef, maar volgens mij was hij geïnspireerd door een vakantie op een Nederlands vakantiepark. Het boeten voor zonden is nergens zo uitgesproken als op een dergelijk park.
(Voor wie het niet kent: In het epische gedicht reist Dante door concentrische cirkels van de hel, die elk een zonde en bijbehorende straf vertegenwoordigen.)
Cirkel 1:
Op een of andere manier zit het in de Nederlandse cultuur ingebakken dat je zonder schroom kan binnengluren bij de buren. Het is daarbij blijkbaar ook toegestaan om even halt te houden om als voyeur een klein momentje mee te leven met je begluurde prooi. Veel Nederlanders lijken hierbij geen enkele gêne te ervaren en het ontbreken van afbakeningen van percelen of schuttingen is tekenend voor hoe verregaand dit gedrag gefaciliteerd wordt.
Cirkel 2:
Een tweede cirkel van de hel zit in de eetcultuur. Je kan dingen lusten of niet, en het genereuze assortiment hagelslag maakt het een en ander goed. Maar de slappe frieten (of patat) uit een snackbar zijn toch niet zoals die uit een Belgisch frietkot. Bovendien is er geen enkel excuus voor het consumeren van pindasaus. Hoe die smerige gepureerde pinda’s hier verheven zijn tot een delicatesse mag toch een wonder heten. Voor mij is het gewoon apendiarree in een knijpfles.
Cirkel 3:
Ze gelooft in mij. Mooi, zou je denken, ware het niet dat het op een naburig gelegen vakantiedomein door de luidsprekers schalt. De zanger perst live de -euh- beste Nederlandse smartlappen uit zijn keel, met wisselend succes. Gedwongen worden om hiervan mee te genieten op het terras van je bungalow moet wel de derde cirkel van de hel zijn.
Cirkel 4:
De vierde cirkel van de hel is het zwembad. Een krioelende mensenmassa baant zich een weg door het javelwater terwijl ze om het hardst schreeuwen naar elkaar. In een van de zwembaden is het water net iets warmer en twijfelachtig van kleur, maar ondanks dat zijn ouders niet te terughoudend om er zich samen met hun peuter in het water te begeven.
Cirkel 5:
Ik zie twee ouders binnenstappen in het zwembad. Hun kinderen springen meteen in het water en de man zet hun materiaal in de buurt van een van de stoelen die aan de kant staan. Ik kijk op vanuit mijn boek en zie dat hij een kus en een innige knuffel krijgt van zijn vrouw. Ik verschrompel en voel in elke ader van mijn lichaam dat ik op mijn cirkel ben aanbeland. Mijn cirkel van de hel is hier. Met de neus gedrukt op het geluk van een voor mij vreemde man die het helemaal voor elkaar heeft.
En terwijl het gevoel van ontbering me radeloos en emotioneel maakt, kan ik niet anders dan jaloers toekijken.
Stiekem, over de rand van mijn boek.
In een Nederlands vakantiepark.
